تحلیل بازدارنده‌های توسعه کشاورزی حفاظتی در ایران

یکی از رویکردهای وزارت جهاد کشاورزی جهت مقابله با چالش­های بخش، توسعه کشاورزی حفاظتی با هدف دستیابی به تولید پایدار و مدیریت پایدار منابع آب و خاک است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تحلیل بازدارنده­های توسعه کشاورزی حفاظتی در ایران به روش پیمایشی انجام شده است. جامعة آماری پژوهش اعضا کمیته­های فنی و فناوری، اعضا پایگاه­های تحقیقات کاربردی و آموزش و ترویج کشاورزی حفاظتی و کارشناسان اجرایی سازمان­های جهاد کشاورزی ۹ استان پیشرو در زمینه کشاورزی حفاظتی بودند که از بین آنها به صورت هدفمند ۲۶۴ نفر انتخاب شدند. پرسشنامه ابزار اصلی پژوهش بود که با استفاده از مرور منابع و مصاحبه با صاحب نظران کشاورزی حفاظتی طراحی و روایی محتوایی آن مورد تأیید قرار گرفت. برای بررسی پایایی آن30 پرسشنامه تکمیل و مقدار آلفای کرونباخ آن ۹/۰ بدست آمد که نشان دهنده پایایی قابل قبول پرسشنامه بود. براساس نتایج تحلیل عاملی اکتشافی، مهمترین  بازدارنده­های توسعه کشاورزی حفاظتی عبارت از، هماهنگی اندک بین سازمانها، دانش اندک دست­اندرکاران ذیربط، نامناسب بودن سیاست­های یارانه­ای، وجود خاکهای کمتر حاصلخیز و بازده کم اقتصادی محصول در سالهای اولیه شروع کشاورزی حفاظتی است.